De duif in ere herstellen....

Tijdens mijn dagelijks werk zit ik bovenop het nieuws. Van over de hele wereld komen de beelden binnen. Vaak is dat prachtig, meeslepend, boeiend en belangrijk. Het gevoel informatie te mogen verzamelen, samenstellen, bespreken en delen met de Nederlandstaligen is vaak.... tof. De laatste maanden is het... vooral walgelijk, verontrustend, ontwrichtend nachtmerrie materiaal. Hoewel ik al meer dan twintig jaar in het vak zit en alle grote rampen en catastrofes voorbij heb zien komen merk ik dat ik nu moeite heb me af te sluiten. Ik probeer het wel; zodra ik mijn werkplek verlaat sla ik geen krant meer open. Ik kijk geen tv, sluit me op in de tuin  en luister voor het eerst in jaren weer klassieke muziek. Ik laaf me aan pinterest waar de wereld zo mooi is als je wilt....

Kerst wordt dit jaar sober. Niet alleen omdat we op de centen moeten letten. Vooral ook omdat voor mijn gevoel de verschillen wereldwijd alleen maar groter gapen. In plaats van langzaamaan dichter naar elkaar te groeien schuiven we van elkaar af. Ik heb  geen zin in een glitterende glanzende decadente kerst. Ik wil back to basiscs. In een poging mijn innerlijke frustratie een uitlaatklep te geven ga ik dit jaar de duif in ere herstellen. De vredesduif. Ze wordt mijn thema deze winter. Ik knip duiven uit wit papier voor lange slingers, ik wikkel draad in oude shirts-repen  voor voor het raam, ik ga zelfs proberen een tasje dat ik jaren geleden al eens ontwierp voor een klant nogmaals te maken voor het bal volgende maand......

Volg me gerust, misschien weet ik je te inspireren tot jouw eigen vredes-duif! Ik laat me inspireren door de volgende plaatjes:

van pinterest

idem

Al worden de mijne nooit zo mooi:

let's give peace a chance!