Needle therapy (1)

En ineens zit ik thuis. Na jaren (te) hard doorlopen is het ineens over. Een kleinigheid, een verkeerde opmerking en ik zit thuis. Waarom ik dit met je deel op een blog als dit, dat toch gaat over creaties, is omdat juist dít mij helpt op de weg terug. ‘Dit’ heeft geen naam. Ik had ook geen plan. Ik voelde diep van binnen de behoefte om iets te maken. Totaal niet in staat tot welk plan dan ook schoot me mijn ‘leeskleed’ te binnen. Dát was tof! Maar ik gaf het weg aan mijn voorleeskind toen we klaar waren... In mijn kast lag al minstens 5 jaar een lapje velours te wachten op een bestemming... zo begon het. Gewoon een lintje naaien, een randje borduren, een draadje vastzetten. De knopendoos, een bakje kraaltjes...